Avari u Bosni

Padom Zapadnog Rimskog Carstva 476. godine pod vlast Istočnih Gota, na prostoru današnje države Bosne i Hercegovine, nestaje rimske vlasti. Novonastalim Gotskim Carstvom suvereno je zavladao kralj Theodorich koji je osnove  rimske civilizacije, budući sljedbenik naglašeno tolerantne varijante kršćanstva, u historiji poznate pod imenom Arijanizam, upotpunio  velikom slobodom i tolerancijom: sloboda ispovijedanja za sve religije i etnička tolerancija, važila je u cijelom carstvu.  Sredinom 6. vijeka (550.g.), Justinijan, car Istočnog Rimskog Carstva (u historiji poznato i pod imenom Bizantsko ili Vizantijsko carstvo), svrgnuo je gotsku vlast, ali će samo pro forme obnoviti svoju  vlast na tlu koje danas poznajemo pod nazivom Bosna i Hercegovina. Zbog stalnih unutarnjih političkih previranja,  borbi za vlast, zbog ratova kao i pod stalnim pritiscima drugih naroda, ta imperija nije imala stvarnu moć upravljanja ovim dalekim, zapadnim i sjevernim prostorima. Istovremeno padom Gotskog Carstva na zapadu, na historijsku scenu sa istoka dolazi narod po imenu Avari; (takođe se u izvorima pominju i kao Obri, Aboroi, Varchonitai).

U tom vremenu, istočni Goti arijanske vjere se povlače u Bosnu. Svojim dolaskom kroz arijansko učenje i arijanske crkve ostvaruju značajan  politički utjecaj. Obzirom da Bizantsko Carstvo na tom prostoru, nije uspjelo apsolutizirati  vlast, za pretpostaviti  je da su arijanski

Goti, nezvanično, sa domaćim ilirsko – romanskim velikodostojnicima popunili  ovu  prazninu i sami faktički obnašali poslove upravljanja i organizacije života.

Znači, padom gotske imperije na zapadu, na historijsku scenu sa istoka dolazi narod po imenu Avari.

Avari su narod iz današnjeg Dagistana i Azerbejdžana, koji su se  pod pritiskom Gök Turaka, poslije 555. g., povukli prema zapadu i 558. g.  postali saveznici  Bizantskom carstvu. To znači da su postali građani Bizanta i  560. g.  su porazili protobugare kod Crnog Mora. Zbog stalnog  progona od strane  Gök Turaka nastavili su kretanje prema Balkanu.  Po mišljenju mnogih lingvista govorili su altajskim  jezikom. Jedan dio je govorio turkmenski, a drugi dio mongolskim idiomom. Narodi zvani Kutriguri, Tarniah, Onoguri i drugi, govorili su bugarsko-turski idiomom. Po mišljenju poznatog filologa Haralda Haarmanna Avari su isključivo turskog porijekla. Antropološki su jako izmješan narod zastupljen sa mongolidnim i europidnim tipom. Izvorno su nomadski narod, a poslije su se dokazali kao izvrsni stočari i zemljoradnici.  Potisnuti od turkmenskih plemena,  izvori govore da je oko 20.000 ratnika sa porodicama 552. g. krenulo prema zapadu.  Ovom vojnom i civilnom pohodu 558.g. u „Novi svijet“ Avarima su se pridružile neke manje skupine  plemena Anta (budućih Slavena). 

Grčki historičar Herodot (oko 484. s. e. – 425. s. e.), u djelu „Historija“ zabilježio je, petsto godina prije historičara Strabona, da su narod po nazivu Medijci  davno prije njegova vremena „naselili krajeve između Dunava i Jadrana“, te da su i „Veneti (Venedi) bili Iliri“. Herodot ovdje griješi, jer oni što znamo danas, sigurno je da Venedi, NISU bili Iliri. Sa provalom Avara i Slavena preko Save, na područja naseljena ilirskim plemenima, do miješanja je moglo dolaziti, i sva je vjerovatnoća da i jeste dolazilo, jer je to prirodan slijed kod svakog dodira različitih etnija, ali, danas definitivno znamo – NISU ilirska plemena preteče protoslavenskih Veneda.

A ko su, pravo kazujući, Venedi?

Bizantski historičar gotskog porijekla, Jordanes, u njegovoj knjizi “Historia Gothorum” spominje da su Slaveni početkom VI vijeka  u cjelosti naselili donji tok Dunava. On takođe navodi da slavenski narod potječe od jedne krvi i dijele se na tri imena: Venedi, Sklavini, Anti, VI i VII stoljeće...

Prikaz knjige Od Batona do Kulina, autora Suada Haznadarevića i Emira Medanhodžića.

Knjiga BiH autora koju bi svatko trebao pročitati - prema preporukama , historičara i profesora .

OD BATONA DO KULINA

SKRIVENA HISTORIJA BOSNE